Hey,
Ik ben Judith van der Thiel, 23 jaar uit Bovenkarspel
Mijn verhaal
Door verschillende traumatische gebeurtenissen in mijn jeugd heb ik tot mijn 15e jaar bij mijn ouders op de kamer geslapen. Toen ik in groep 3 zat overleed mijn beste vriendinnetje, ik snapte er niks van. Ook mijn vader werd zomaar neergestoken in dat jaar, (gelukkig had hij een engeltje op zijn schouder en heeft hij het net overleefd) vanaf toen is mijn leven al ‘anders’ geweest.
Angst
Nu ik ouder ben en ik terugkijk op mijn jeugd, kan ik zien en begrijpen dat ik altijd al in mega angst geleefd heb, en ons gezin net zoals vele gezinnen denk ik, ook niet van het praten over gevoelens waren. Als kind durfde ik niet meer in het donker te slapen, sliep ik bij mijn ouders op de kamer, waar ik altijd al checkte of er niemand onder het bed lag of achter de deur stond. Ik had een hamer en zakmes naast mij bed. Ik durfde de deur van de wc nooit dicht te doen, bang dat als ik hem opendeed daar iemand stond, durfde ik mijn fiets niet achter te zetten, 1 keer deed ik dat toen het schemerig was, er liep daar een man ik gooide me fiets neer rende als een paniekerig kind naar de voordeur en daar stond ik dan in tranen en vol angst, terwijl die man daar gewoon liep.
Verwerken
Ik maakte mezelf bang met allemaal verhalen. De verschillende gebeurtenissen die in mijn jeugd zijn gebeurt heb ik nooit verwerkt, ik ben gewoon altijd doorgegaan. Ik ben er geestelijk zeker sterk door geworden en positief, alleen door dat ik altijd door ben gegaan, merk ik nu dat ik tegen heel veel dingen aanloop. Gevoelsmatig werkt het allemaal nog niet helemaal mee, en de angst belemmerd mij in het dagelijks leven. Bijv naar een supermarkt / verjaardag gaan kost mij echt veel mentale voorbereiding, zonde van mijn energie. Vandaar dat ik gestart ben met EMDR. Onverwerkt traumas, verwerken en hopelijk met meer vertrouwen en minder angst door het leven! ✨